Alweer een Update!
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Mariska
26 April 2007 | Italië, Milaan
Salve!
Het is alweer donderdag, de tijd gaat snel! Het is op dit moment iets na half 9 en ik ben als enige in het bedrijf aanwezig. Iedereen begint zo’n beetje rond 9 uur, maar aangezien ik niet mijn tanden wil poetsen etcetera wanneer het bedrijf vol zit, zorg ik altijd dat ik voor half 9 klaar ben om te werken.
Ik zal jullie even updaten! Maandag nadat ik mijn verhaal had geplaatst ben ik naar boven gegaan. Ik moest samen met een collega M. een powerpointpresentatie maken. A., stagebegeleider, vroeg aan mij of ik kon werken met powerpoint… Met mijn goede bedoelingen heb ik dus ja gezegd. Hij vertaalde mijn woorden aan een M. met: “Ze is heel goed met powerpoint” Maar goed, iedereen weet dat ik er geen ster in ben en helemaal toen ik zag wat de bedoeling was had ik het in gedachten even moeilijk…. Ondanks is het goed gekomen….het was wel lichtelijk frustrerend! Gelukkig vond M. dat ook! Hierna heb ik een Italiaanse vergadering voor 45 minuten bijgewoond, dus ik kon mijn lol op! Ondanks dat ik weinig tot geen Italiaans spreek kost het veel energie om bij zo’n vergadering te zitten. Je gaat je zo concentreren om er toch dingen uit op te maken. Na 45 minuten vond ik het echt wel prima, de vergadering ging door tot een uurtje of 9!
De werkdag is hier ongestructureerd! Daar kwam ik dinsdag achter. Ik stond wederom om half 9 klaar om te werken. Ik verwachtte iedereen om 9 uur. Gelukkig was de zus van A. er nog, dus ik kon gezellig maar haar kletsen! Op een gegeven moment was het al kwart voor 10 en toen begon het me toch wel lichtelijk te irriteren! Dat is toch ook niet mogelijk??!
In plaats van langer te blijven wachten ben ik met de zus koffie gaan drinken in een café verderop. Daar hebben we gezellig gekletst (ik mijn frustraties eruit gegooid) over de Italiaanse werkdag. Op de terugweg ging de zus naar de markt. Ik vond dat iets te ver gaan, dus ik ging terug naar het bedrijf. Daar kwam ik eindelijk een collega tegen. R., rond de 65 en spreekt alleen Italiaans. De eerste dag vond ik hem niet heel aardig, want hij steekt je lichtelijk de gek aan omdat je de geweldige Italiaanse taal niet beheerst. Maar met gebaren vroeg hij of ik mee koffie ging drinken! TUURLIJK, ik ga mee koffie drinken!!! Op de weg naar het café kwamen we M. tegen en die ging ook mee. Daarna ging het werk eindelijk beginnen. Er zijn heel wat leuke projecten aan de gang. Eén voor een uitzendbureau, één voor een supermarktketen en ook is er een man langs geweest met informatie over 2 ‘behoorlijk vervallen’ kastelen.
Aangezien de structuur toch ver te zoeken is, bepaal ik een beetje hoelang mijn dag wordt. Uiteraard doe ik dat wel op een redelijke manier, maar het blijft lastig. Meestal ‘sneak’ ik er een beetje tussenuit en ga ik boekjes over Milaan lezen. Perfect om aan te geven dat je het wel weer hebt voor vandaag… ik ben tenslotte echt niet van plan om tot 8 uur door te werken!
Dinsdagavond ben ik naar de bios geweest met de zus! Naar ‘The Holiday’, een kerstfilm die ik ook in Nederland al heb gezien, maar ze draaien hier maar enkel in het Engels. Het was erg gezellig! Hele stad doorgelopen……….
Gisteren had ik alweer een vrije dag! Er was een feestdag in Italie, ideaal dus! Het was superdruk in het centrum. Ik ben tegen 12 uur naar de Duomo gelopen, nadat de zus vertrokken is om weer in Indonesië te gaan werken. De Duomo is zoooo super! Ik ben voor het eerst in de Duomo geweest, heel erg mooi en ontzettend groot! Daarna ben ik doorgelopen naar de straat met de designerwinkels. Hugo Boss, Prada, D&G, van alles! Daarna ben ik bij de Duomo gaan zitten voor een lange tijd, want er was muziek, het was er vol met mensen en ik had een leesboek meegenomen. Kortom: VOLOP VERMAAK! Op een gegeven moment ben ik doorgelopen naar een park met een supergroot kasteel! Ondertussen was het al half 6 en ben ik weer naar het bedrijf gelopen…
Daar was A. en zijn verloofde. A. en ik hebben niet echt een klik, maar met zijn verloofde kan ik erg goed overweg. Ze vroegen of ik mee wat ging drinken en gezien mijn lichtelijk trieste sociale bestaan hier (ik heb een keer met een pizzabakker gekletst en met een jongen van een jaar of 25) vond ik het aanbod natuurlijk geschikt om aan te nemen. In de hal kwamen we de vader van A. tegen en hij ging ook mee. Ik vind zijn vader super! Hij is spontaan, aardig, grappig en verteld van alles over Milaan! Het drankje was gezellig, maar aangezien het vooral over de bruiloft ging (wederom in het Italiaans met af en toe een korte vertaling) was het voor mij niet superinteressant!
Daarna zijn we opgesplitst. Ik wilde eigenlijk terug naar het kantoor gaan, maar ik moest mee! We gingen naar een straat waar het normaal is dat je buiten bij de cafeetjes midden op de straat je drankje gaat nuttigen. Hier heb ik voor het eerst knappe Italianen gezien! (Ze zijn er dus toch…ik had al mijn twijfels) Jammer genoeg had je er ook gelijk 20 meiden rondlopen die eruit zagen als modellen (misschien wel waren…)! Hier ontmoetten we vrienden van A. en Maurena (verloofde), een stelletje (had ik al gezien bij IKEA zaterdag) en nog een collega van Maurena. Hier hetzelfde liedje….alleen Italiaans. Op een gegeven moment kon ik mijn irritatie moeilijk verbergen, maar ik heb mijn best gedaan. Na een tijd vroeg Maurena of ik verder wilde met A. en haar of met het stelletje en collega. Nou, aangezien ik eigenlijk niet meer zo heel veel zin had in A. (dit klinkt wel heel erg hé…maar het is vast niet zijn bedoeling om deze impressie te geven!) heb ik gekozen voor het andere groepje. Ik ken toch niemand heel goed, dus wat dat betreft is het ideaal dat je ook niet lang over zulke kwesties hoeft na te denken. Maar absoluut geen spijt. We hebben wat gegeten in een Japans restaurant, SUSHI! We hebben heel hard gelachen…. Want het was heel vies! Maar de gezelligheid was er! Zij hebben mij geïntroduceerd aan de Milaneze mensen. Zij komen alle3 niet uit Milaan en zeggen dat de mensen hier erg op zichzelf zijn en weinig contact maken. Ligt het in ieder geval niet helemaal aan mij….. ;-) Af en toe praat je wel met mensen, maar vrienden gemaakt….nou, nee…..!
Gisteravond was ik uiteindelijk pas rond 12 uur thuis. De andere groep (het had zich uitgebreid met wat mensen) kwamen we onderweg tegen en zijn we samen verder gelopen! Ik hoop ze vaker te zien, want ze waren echt heel leuk! Echt een aanrader: uiteten gaan met mensen die je niet kent! ;-)
Ik moet nu weer aan het werk!
X !!
Het is alweer donderdag, de tijd gaat snel! Het is op dit moment iets na half 9 en ik ben als enige in het bedrijf aanwezig. Iedereen begint zo’n beetje rond 9 uur, maar aangezien ik niet mijn tanden wil poetsen etcetera wanneer het bedrijf vol zit, zorg ik altijd dat ik voor half 9 klaar ben om te werken.
Ik zal jullie even updaten! Maandag nadat ik mijn verhaal had geplaatst ben ik naar boven gegaan. Ik moest samen met een collega M. een powerpointpresentatie maken. A., stagebegeleider, vroeg aan mij of ik kon werken met powerpoint… Met mijn goede bedoelingen heb ik dus ja gezegd. Hij vertaalde mijn woorden aan een M. met: “Ze is heel goed met powerpoint” Maar goed, iedereen weet dat ik er geen ster in ben en helemaal toen ik zag wat de bedoeling was had ik het in gedachten even moeilijk…. Ondanks is het goed gekomen….het was wel lichtelijk frustrerend! Gelukkig vond M. dat ook! Hierna heb ik een Italiaanse vergadering voor 45 minuten bijgewoond, dus ik kon mijn lol op! Ondanks dat ik weinig tot geen Italiaans spreek kost het veel energie om bij zo’n vergadering te zitten. Je gaat je zo concentreren om er toch dingen uit op te maken. Na 45 minuten vond ik het echt wel prima, de vergadering ging door tot een uurtje of 9!
De werkdag is hier ongestructureerd! Daar kwam ik dinsdag achter. Ik stond wederom om half 9 klaar om te werken. Ik verwachtte iedereen om 9 uur. Gelukkig was de zus van A. er nog, dus ik kon gezellig maar haar kletsen! Op een gegeven moment was het al kwart voor 10 en toen begon het me toch wel lichtelijk te irriteren! Dat is toch ook niet mogelijk??!
In plaats van langer te blijven wachten ben ik met de zus koffie gaan drinken in een café verderop. Daar hebben we gezellig gekletst (ik mijn frustraties eruit gegooid) over de Italiaanse werkdag. Op de terugweg ging de zus naar de markt. Ik vond dat iets te ver gaan, dus ik ging terug naar het bedrijf. Daar kwam ik eindelijk een collega tegen. R., rond de 65 en spreekt alleen Italiaans. De eerste dag vond ik hem niet heel aardig, want hij steekt je lichtelijk de gek aan omdat je de geweldige Italiaanse taal niet beheerst. Maar met gebaren vroeg hij of ik mee koffie ging drinken! TUURLIJK, ik ga mee koffie drinken!!! Op de weg naar het café kwamen we M. tegen en die ging ook mee. Daarna ging het werk eindelijk beginnen. Er zijn heel wat leuke projecten aan de gang. Eén voor een uitzendbureau, één voor een supermarktketen en ook is er een man langs geweest met informatie over 2 ‘behoorlijk vervallen’ kastelen.
Aangezien de structuur toch ver te zoeken is, bepaal ik een beetje hoelang mijn dag wordt. Uiteraard doe ik dat wel op een redelijke manier, maar het blijft lastig. Meestal ‘sneak’ ik er een beetje tussenuit en ga ik boekjes over Milaan lezen. Perfect om aan te geven dat je het wel weer hebt voor vandaag… ik ben tenslotte echt niet van plan om tot 8 uur door te werken!
Dinsdagavond ben ik naar de bios geweest met de zus! Naar ‘The Holiday’, een kerstfilm die ik ook in Nederland al heb gezien, maar ze draaien hier maar enkel in het Engels. Het was erg gezellig! Hele stad doorgelopen……….
Gisteren had ik alweer een vrije dag! Er was een feestdag in Italie, ideaal dus! Het was superdruk in het centrum. Ik ben tegen 12 uur naar de Duomo gelopen, nadat de zus vertrokken is om weer in Indonesië te gaan werken. De Duomo is zoooo super! Ik ben voor het eerst in de Duomo geweest, heel erg mooi en ontzettend groot! Daarna ben ik doorgelopen naar de straat met de designerwinkels. Hugo Boss, Prada, D&G, van alles! Daarna ben ik bij de Duomo gaan zitten voor een lange tijd, want er was muziek, het was er vol met mensen en ik had een leesboek meegenomen. Kortom: VOLOP VERMAAK! Op een gegeven moment ben ik doorgelopen naar een park met een supergroot kasteel! Ondertussen was het al half 6 en ben ik weer naar het bedrijf gelopen…
Daar was A. en zijn verloofde. A. en ik hebben niet echt een klik, maar met zijn verloofde kan ik erg goed overweg. Ze vroegen of ik mee wat ging drinken en gezien mijn lichtelijk trieste sociale bestaan hier (ik heb een keer met een pizzabakker gekletst en met een jongen van een jaar of 25) vond ik het aanbod natuurlijk geschikt om aan te nemen. In de hal kwamen we de vader van A. tegen en hij ging ook mee. Ik vind zijn vader super! Hij is spontaan, aardig, grappig en verteld van alles over Milaan! Het drankje was gezellig, maar aangezien het vooral over de bruiloft ging (wederom in het Italiaans met af en toe een korte vertaling) was het voor mij niet superinteressant!
Daarna zijn we opgesplitst. Ik wilde eigenlijk terug naar het kantoor gaan, maar ik moest mee! We gingen naar een straat waar het normaal is dat je buiten bij de cafeetjes midden op de straat je drankje gaat nuttigen. Hier heb ik voor het eerst knappe Italianen gezien! (Ze zijn er dus toch…ik had al mijn twijfels) Jammer genoeg had je er ook gelijk 20 meiden rondlopen die eruit zagen als modellen (misschien wel waren…)! Hier ontmoetten we vrienden van A. en Maurena (verloofde), een stelletje (had ik al gezien bij IKEA zaterdag) en nog een collega van Maurena. Hier hetzelfde liedje….alleen Italiaans. Op een gegeven moment kon ik mijn irritatie moeilijk verbergen, maar ik heb mijn best gedaan. Na een tijd vroeg Maurena of ik verder wilde met A. en haar of met het stelletje en collega. Nou, aangezien ik eigenlijk niet meer zo heel veel zin had in A. (dit klinkt wel heel erg hé…maar het is vast niet zijn bedoeling om deze impressie te geven!) heb ik gekozen voor het andere groepje. Ik ken toch niemand heel goed, dus wat dat betreft is het ideaal dat je ook niet lang over zulke kwesties hoeft na te denken. Maar absoluut geen spijt. We hebben wat gegeten in een Japans restaurant, SUSHI! We hebben heel hard gelachen…. Want het was heel vies! Maar de gezelligheid was er! Zij hebben mij geïntroduceerd aan de Milaneze mensen. Zij komen alle3 niet uit Milaan en zeggen dat de mensen hier erg op zichzelf zijn en weinig contact maken. Ligt het in ieder geval niet helemaal aan mij….. ;-) Af en toe praat je wel met mensen, maar vrienden gemaakt….nou, nee…..!
Gisteravond was ik uiteindelijk pas rond 12 uur thuis. De andere groep (het had zich uitgebreid met wat mensen) kwamen we onderweg tegen en zijn we samen verder gelopen! Ik hoop ze vaker te zien, want ze waren echt heel leuk! Echt een aanrader: uiteten gaan met mensen die je niet kent! ;-)
Ik moet nu weer aan het werk!
X !!
-
26 April 2007 - 08:11
Klasine:
he maris!
Ik ben ook maar 'ns even gaan lezen hoe je het hebt in Milaan.
Volgens mij ben ik weer helemaal op de hoogte nu:-)
Het klinkt leuk..maar wel effe wennen aan zo'n andere cultuur, toch? Dat ze niet op tijd op hun werk komen enzo..daar mot je je wel effe op aanpassen;-)
Ik heb nog nooit van 'de duomo'(ofzo..) gehoord. Is dat een groot winkelcentrum ofzo?
Werkse! Geniet maar van wat je allemaal meemaakt! :-)
liefs
klasine
-
26 April 2007 - 08:17
Lian:
heee meisje... de ongestructureerde dag waar je tegenaanloopt is me bekend... probeer maar eens in Roemenie te werken... precies hetzelfde verhaal. Je drinkt in ieder geval genoeg koffie zo te zien... je moet toch wat he. Dapper hoor dat je je steeds mengt in gezelschappen die je niet verstaat, dat kan heel lastig zijn!! Maar je pakt t op den duur vast wel op, toch?
NOu succes maar weer, en tot de volgende update!
Liannnn -
26 April 2007 - 08:39
Jolien:
He Maris!
Nou dat klinkt allemaal best gezellig! Moet je ook nog werken of niet? Haha, nee is denk ik wel lekker om zo even in te komen. Wel irri dat ze niet zo sociaal zijn om engels te praten als jij er bij bent. Tja.... Nou goede week nog en lees je avonturen wel weer!! Liefs Jo -
26 April 2007 - 10:54
Han:
Hey maris,
leuk dat het toch nog gezellig was geworden, wel moeilijk dat ze allemaal italiaans praten, wel goed dat je desondanks toch je best doet, dan pak je het hopelijk snel op!
Nou succes met wennen daar!
kus -
26 April 2007 - 11:11
A'rijn:
Hey maris,
Wat een geestig verhaal alweer :)
Kan me je irritaties en frustraties enigzins voorstellen! Knap dat je het toch nog aardig wist te onderdrukken aangezien dat niet een van onze sterkste kanten is ;)
Hoe is het weer daar? Tis hier namelijk tropisch, verschrikkelijk! Tja vind ik, kan niet tegen die hitte!
Hoe is je kamer uiteindelijk geworden? Blijf je daar de aankomdende weken of wordt het nog wat anders?
Veel plezier en werkse natuurlijk!
XX
-
26 April 2007 - 12:20
Sandra Te Wies:
Hey hey, leuk verhaal weer!! Volgens mij drink je wel heel veel koffie daar hahaha. Heb je al foto's? ben erg benieuwd en zet die lekkere italianen er ook maar even op haha.
Xxx Sandra -
26 April 2007 - 15:44
Maaike:
hee maris!
leuk verhaal hoor! alhoewel ik me kan voorstellen dat het soms wel erg frustrerend is... zo'n compleet andere bedrijfscultuur! Maar het went vast!
Ik zal je het emailadres nog even geven van die vriendin: ingekonig@hotmail.com Ze is deze week in New York maar daarna tot begin juni in Milaan geloof ik... dus kijk maar wat je er mee doet!
Ik heb inmiddels mijn 1e 'echte' stagedag ook overleeft. Voelde me gelukkig weer wat beter! morgen nog een half dagje en dan is het al weer weekend! (lang weekend ook nog!)
Nou succes daar! Ik hoor wel weer van je!
Liefs Maaike
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
